Bornagainstviolence

#samoorona #trening #walka #kravmaga #sport #motywacja dołącz do mojej akademii

#samoobrona #trening #walka #szkolenia #motywacja #kravmaga

#trening #samoobrona #kravmaga #motywacja #rozwój

#samoobrona #kravmaga #trening #motywacja Jeżeli podoba ci się to co robię, zapraszam na obóz 25 kwietnia do Zakopanego 👊 każdy poziom. Nie lękaj się znajdź mnie na instagramie jaroslawrogowski

#samoobrona #trening #kravmaga #szkolenia #motywacja. Zapraszam was serdecznie na obóz 25 kwietnia do Zakopanego. Znajdzie tam wiele technik bez ściemy i fikcji. Najlepsza Przyjacielska atmosfera, doskonałe warunki i pyszne jedzenie. Jeżeli podoba ci się to co robię to wbijaj

#samoobrona #kravmaga #sport #trening #motywacja #walka @_daafit_ 🤝 dołącz do mojej akademii. www.bav.academy

#trening #zabawa #samoobrona @_daafit_ instruktor GKMA

Jedna technika, wiele szczegółów. Dziś rozkładam na części pierwsze klasyczną technikę, trenowaną w większości szkół Krav Maga. Czy jest skuteczna? To już Wy oceńcie. Mój sposób wykonania ma być dynamiczny, płynny i widowiskowy, ale jednocześnie z zachowaniem solidnej bazy. Analiza sytuacji Na początek warto zastanowić się, dlaczego doszło do sytuacji, w której ktoś przykłada nóż do naszego gardła. Zakładam, że nie rozpoznaliśmy otoczenia, byliśmy rozkojarzeni, nieuważni i zostaliśmy zaskoczeni. Fakt, że nóż jest przyłożony, a nie od razu użyty do ataku, daje nam pewną szansę. Pokazuje również intencje napastnika – prawdopodobnie mamy do czynienia z próbą szantażu lub wymuszenia, a nie natychmiastową egzekucją. W tym momencie mamy kilka opcji: możemy przejść od razu do obrony albo poczekać na rozwój sytuacji. Pamiętajcie, że mózg potrzebuje czasu na reakcję. Kluczowe jest rozpoznanie, po której stronie gardła znajduje się nóż – błąd może kosztować życie. Jeśli mamy możliwość, warto spróbować rozpoznać, czy to faktycznie szantaż. Nie napieramy na nóż! Chwyt nadgarstka (w tym przypadku lewą ręką) wykonujemy bez unoszenia barków i łokcia, możliwie blisko ciała. W momencie chwytu przechodzimy do tzw. obrony 200% – ręka plus ciało. Wykonanie techniki To, jak daleko uda się odepchnąć rękę napastnika od naszego ciała, zależy od jego napięcia i siły. Przy szybkim wykonaniu techniki łatwo zgubić istotne szczegóły. Ręka atakująca powinna wykonać jedno, maksymalnie dwa uderzenia w strefę wrażliwą – szczękę, gardło lub oczy. W tej konkretnej sytuacji bazujemy na zaskoczeniu napastnika naszą obroną. Trzeba pamiętać, że sytuacja może się dynamicznie zmienić. Napastnik może spróbować wyrwać rękę, przejść do innej formy szantażu lub wykonać pchnięcie nożem w gardło lub korpus. Jedyną stałą rzeczą w walce jest zmienność. Trzeba być gotowym na to, że sytuacja może przybrać zupełnie inny obrót. Dla osób, które nie mają doświadczenia w samoobronie – jeśli jest możliwość oddania portfela czy kluczy, należy to zrobić jak najszybciej. Wszystko zależy jednak od kontekstu. Jeśli przed chwilą napastnik zranił inną osobę, nie możemy zakładać, że wobec nas nie użyje przemocy. Podejmowanie racjonalnych decyzji w stresie to najwyższa sztuka. Myślenie w kryzysie jest trudniejsze, niż się wydaje. Kontynuacja Po wykonaniu ataków na strefy wrażliwe przechodzimy do kontroli nadgarstka. Nóż powinien być jak najdalej od naszego ciała, a ręka napastnika – „zabetonowana” w miarę możliwości. Nie możemy jednak liczyć na 100% kontrolę. Nasze dłonie walczą z uzbrojoną ręką przeciwnika, więc jeśli nie będziemy podążać za jego ruchem, spróbuje on wyrwać się, wykorzystując siłę mięśni zginaczy i pleców. Kopnięcie w krocze może dać nam kolejną szansę na zranienie i odwrócenie uwagi przeciwnika, byśmy mogli się oddalić lub skorzystać z tzw. wyłuskania. Całość możemy zakończyć albo przejściem do kontrataku i przejęciem inicjatywy, albo natychmiastową ucieczką. Decyzja należy do nas. Warto pamiętać, że prawo chroni nas tylko do pewnego momentu. Jeśli zagrożenie zostało wyeliminowane, a my po odebraniu noża przechodzimy do brutalnego ataku, możemy mieć poważne konsekwencje prawne. Podsumowanie Jak widać, technika zawiera mnóstwo szczegółów. Trzeba czuć swoje ciało i trenować każdy element osobno. Liczy się brak sygnalizacji ruchu, mocne i precyzyjne uderzenie oraz umiejętność reagowania na zmiany. Najważniejsze jednak – nie panikować, szanowni Państwo. Jeśli chcecie trenować realną samoobronę, trenujcie realne ataki – to podstawa. Materiał wideo, który widzieliście, jest jedynie prezentacją techniki i analizą mechaniki ruchu. Znajdziecie w nim zarówno elementy dobre, jak i te wymagające poprawy. Niebawem kolejne analizy techniczne dotyczące samoobrony i walki. Sporo detali, prawda? Czujesz się pewny każdego dnia? Chciałbyś nauczyć się bronić i zarządzać stresem?